tez-gec — bax gec tez. Tez gec o cığırı tamamilə alaq basacaqdır. Ə. M … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
gec — z. Müəyyənləşdirilmiş, qərarlaşdırılmış vaxtdan sonra. Gec getmək. Gec xəbər tutmaq. Gec hərəkət etmək. Qatar üç saat gec gəldi. O oxumağa gec başlamışdır. – <Gülçöhrə Əsgərə:> Bir qədər gec gəlsəydin, özümü öldürmüşdüm. Ü. H.. ◊ Gec gəldi … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
gec-tez — z. Tez olmasa da, mütləq bir vaxt olacaq, bir gün, nə vaxt olursa olsun; labüddən. Gec tez rastlaşmaq. – Düşmənlə gec tez qarşı qarşıya gəlmək, məsələni həll etmək lazımdır. M. S. O.. <Anam> gectez <toyuqlara> bir bəla yetişəcəyini… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
gecəriyən — sif. xüs. Əriməsi çətin olan, çətin əriyən, tez əriməyən. Gecəriyən metallar … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
er-gec — z. Tez gec. <Ağsaçlı qadın Səyavuşa:> Quzum! Er gec parlar adın cahanda; Diz çökərlər sana qarşı hər yanda. H. C … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
paslı — sif. Pası olan, pas atmış; paxırlı, cəngli. Paslı qazan. – Tez gec qırılacaq paslı zəncirlər; Al geyib doğacaq azad bir səhər. S. V.. <Otaqda> ağzından yumruq irilikdə paslı qıfıl asılmış sandıq, sandığın üstündə bir cüt qara xrom çəkmə … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
alaq — is. Tarlada, bostanda və s. də bitən və becərilən bitkilərin inkişafına mane olan yabanı bitki. Alaq otları. Alaq basmaq. Alaq vurmaq. Alaq etmək. – Yasəmən ancaq alaq otlarının boynunu vururdu, kökü isə yenə torpaqda qalırdı. Ə. Vəl.. Tez gec o… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
axır-əzəl — z. <ər.> Tez gec, mütləq, nəhayətdə. Heç nə istəmərəm iki dünyada; Sənsən mənim axır əzəl, sevdiyim. M. P. V … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
potensibl — <lat. potentia – qüvvə> 1. fiz. Müəyyən nöqtədə bir şeyin enerjisini, gərginliyini və s. səciyyələndirən vahidə bərabər kəmiyyət. Cazibə qüvvəsinin potensialı. 2. məc. kit. Müəyyən məqsəd, iş üçün lazım olan şərtlərin, vasitələrin məcmusu.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
göz — is. 1. İnsan və heyvanda görmə orqanı. Qara gözlər. Ala gözlər. İri göz. – Xumar xumar baxmaq göz qaydasıdır; Lalə tək qızarmaq üz qaydasıdır. M. P. V.. Arvad . . yaşarmış gözlərini silib ərinin qabağında döyükə döyükə qaldı. S. Rəh.. Göz ağı… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
baş — is. 1. İnsan bədəninin kəllə və sifətdən ibarət olan yuxarı hissəsi. İri baş. Onun başı ilə bədəni arasında tənasüb yoxdur. – Baş bədənin tacıdır, gözlər onun daş qaşı. (Ata. sözü). // Heyvan bədəninin beyin olan yuxarı və ya ön hissəsi. Toğlular … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti